Η αγκινάρα έχει χαρακτηριστεί ως η βασίλισσα των λαχανικών και όχι άδικα.
Είναι ένα λαχανικό με πολλές φαρμακευτικές και θεραπευτικές ιδιότητες αλλά χρησιμοποιείται και στην κοσμετολογία ως συστατικό σε διάφορα καλλυντικά. Τα δύο βασικά συστατικά της αγκινάρας είναι η σιλυμαρίνη και η κυναρίνη.
Η σιλυμαρίνη είναι μία ισχυρή αντιοξειδωτική ουσία, η οποία καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες στο οργανισμό μας, η εμφάνιση των οποίων συνδέεται με διάφορες μορφές καρκίνου.
Η ουσία αυτή έχει αποδειχθεί ότι προλαμβάνει τον καρκίνου του δέρματος, της χοληδόχου κύστης αλλά αναστέλλει και την ανάπτυξη του καρκίνου του προστάτη. Τέλος η σιλυμαρίνη βοηθάει σε ασθένειες του ήπατος. Το δεύτερο σημαντικό συστατικό της αγκινάρας η κυναρίνη διεγείρει την παραγωγή και έκκριση χολής και έτσι βελτιώνονται τα συμπτώματα των γαστρεντερικών προβλημάτων, όπως κοιλιακός πόνος, ναυτία, διάρροια ή δυσκοιλιότητα.
Η κατανάλωση αγκινάρας αλλά και αφεψημάτων με εκχυλίσματα αγκινάρας, έχει διαπιστωθεί ότι μειώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, έχουν αποτοξινωτική δράση και ρυθμίζουν την αρτηριακή πίεση χάρη στη διουρητική δράσης της. Εκτός των άλλων δρουν κατά της αρτηριοσκλήρυνσης και των ρευματισμών.
Η αγκινάρα είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά όπως βιταμίνες Α, C, και Κ. Η βιταμίνη Κ συνεισφέρει στην μείωση του κινδύνου οστεοπόρωσης, , ενώ η αντιοξειδωτική βιταμίνη C ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Ένα άλλο πολύ σημαντικό συστατικό της αγκινάρας είναι το μαγνήσιο. Το μαγνήσιο μαζί με το κάλιο διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και στην καλύτερα λειτουργία της καρδιάς με αποτέλεσμα να παρουσιάζει καρδιοτονωτική δράση.
Αποτελεί καλή πηγή βιταμινών του συμπλέγματος Β. Οι βιταμίνες αυτές είναι υπεύθυνες για την λειτουργία του νευρικού συστήματος και για την σωστή ανάπτυξη των εμβρύων. Επίσης η υψηλή συγκέντρωση φυλλικού οξέος μειώνει την παραγωγή ομοκυστεΐνης, ουσία υπεύθυνη για την αθηρoσκλήρυνση.
Στα θρεπτικά συστατικά της αγκινάρας προστίθενται ο σίδηρος και ο χαλκός. Ο σίδηρος είναι απαραίτητος για την μεταφορά οξυγόνου στα κύτταρα. Η έλλειψη του προκαλεί αναιμία και αδυναμία στον οργανισμό. Ο χαλκός συμμετέχει στο σχηματισμό του συνδετικού ιστού των οστών και στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Τέλος πρέπει να αναφέρουμε πως έχει αφροδισιακές ιδιότητες και βελτιώνει τις σεξουαλικές επιδόσεις.
