Όποιος χάνει κιλά, τα ξαναπαίρνει, γιατί λοιπόν να προσπαθήσω;
Πολλές φορές έχω ακούσει σε συζητήσεις αυτήν την ατάκα αλλά σε αυτές τις γραμμές θα προσπαθήσω να απαντήσω.
Οι στατιστικές είναι εναντίον μας αφού 7 στους 10 που χάνουν κιλά τείνουν σε διάστημα 2 ετών να τα ξαναπαίρνουν. Μέσα σε αυτό το ποσοστό υπολογίζουμε οποιονδήποτε χάσει βάρος και με οποιοδήποτε τρόπο. Εδώ λοιπόν έρχεται η δική μου απάντηση. Αν κάποιος κάνει δίαιτα, δηλαδή περιορίσει το φαγητό δραματικά, κόβει το ψωμί, κόβει το βραδινό, τρώει μόνο κρέας και σαλάτα, τρώει όλη μέρα λαχανόσουπες, καταργεί γεύματα με «θαυματουργές» σκόνες και ροφήματα, αποφασίζει ότι είναι «δυσανεκτικός» σε όλα τα τρόφιμα που κατανάλωνε μέχρι τώρα, το ρίξει στα «λιποδιαλυτικα» berriesπου είναι και της μόδας τότε είναι σχεδόν σίγουρη η υποψηφιότητα να μπει στους 7 της στατιστικής από τους 10 που θα ξαναπαχύνουν.
Οι λόγοι πολλοί και δεν χρειάζεται να είσαι διατροφολόγος για να τους βρεις:
Στέρηση που οδηγεί σε υπερφαγία
Λάθος τρόπος που αφήνει τον οργανισμό σε κακό επίπεδο θρέψης, οπότε μόνο με φαγητό μπορεί να υπάρχει ανάκαμψη
Καμία προσπάθεια εντοπισμού των λαθών που οδήγησαν αρχικά, σε παραπάνω κιλά
Καμία εκπαίδευση σε σωστές διατροφικές συνήθειες
Απογοήτευση η οποία οδηγεί σε υπερφαγία αφού οι στόχοι, από πάρα πολλά άτομα, είναι μη ρεαλιστικοί και συνεπώς ότι και να καταφέρει κάποιος το θεωρεί αποτυχία
Καμιά προσπάθεια ένταξης της άσκησης στην προσπάθεια. Και αν ξεκινήσει δραστηριότητα με το που χαθούν τα κιλά τότε αυτή σταματάει γιατί δεν μας είναι «απαραίτητη»
Υιοθέτηση μη ρεαλιστικών διατροφικών συνηθειών εκτόςαν κάποιος πιστεύει ότι μπορεί να μην καταναλώνει σιτηρά και γαλακτοκομικά επειδή του το είπε ένα «τεστ δυσανεξίας» για μια ζωή. (θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η δυσανεξία στην γλουτένη υφίσταται και άνθρωποι έχουν μάθει να ζούνε αρμονικά με την πάθηση τους αλλά αυτό διαγνώσκεται από γαστρεντερολόγο με εξετάσεις αίματος και όχι από τεστ «δυσανεξίας» φυσικά)
Τα ροφήματα και οι σκόνες που αντικαθιστούν τα γεύματα, δεν αδυνατίζουν απλά μειώνουν δραστικά την θερμιδική πρόσληψη αφού αντικαθιστούν γεύματα και μόλις κάποιος φάει κανονικά θα ξαναπάρει τα κιλά του αν δεν ρυθμίσει την ενέργεια που προσλαμβάνει
Ο εφησυχασμός του «τώρα τελείωσα» αφού κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν συνήθεια για να διατηρήσουμε το βάρος
Εδώ κάπου θα σταματήσω με την παράθεση επιχειρημάτων αφού η λίστα μπορεί να μεγαλώσει πολύ και έτσι θα βαρεθείτε το διάβασμα
Στόχος για να διατηρήσουμε τα κιλά μας πρέπει να είναι η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ και όχι απλά η δίαιτα. Μόνο τότε έχουμε πλέον τις πιθανότητες με το μέρος μας στο να διατηρήσουμε το βάρος που χάθηκε. Έτσι κάποιος πρέπει να ξεκινήσει:
από τον εντοπισμό των λαθών στην τωρινή διατροφή του
από τον καθορισμό ρεαλιστικών στόχων
αποδοχή της εικόνας σώματος και προσπάθεια βελτίωσης
από τον ανίχνευση συμπεριφορών που πυροδοτούν υπερφαγία. Πολλοί είναι αυτοί που θα παραδεχτούν ότι η συναισθηματική τους κατάσταση όπως στεναχώρια ή άγχος επηρεάζει την διατροφική τους πρόσληψη,
σωστές διατροφικές συνήθειες που θα δώσουν στο σώμα όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ώστε να λειτουργήσει σωστά
ένταξη σχεδόν καθημερινής ήπιας δραστηριότητας που θα πρέπει να γίνει αγαπημένη συνήθεια
αναγνώριση και σεβασμό στο γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με φίλους, παρέες, κοινωνικότητα που εκφράζεται περιστασιακά και μέσα από το φαγητό
παίρνοντας γνώση από άτομα που έχουν σπουδάσει διατροφή και όχι από περιοδικά, γειτόνισσες, πλανόδιους άσχετους συμβούλους ευεξίας με ροφήματα, ή «ειδικούς» με «σούπερ ουάου» τρόπους δίαιτας που δεν τους είδαμε σε κανένα ιατρικό συνέδριο εμείς οι απλοί κοινοί θνητοί.
από το γεγονός ότι όταν επιτευχθεί η απώλεια βάρους δεν τελιώνει η προσπάθεια για καλύτερη διατροφή και υγεία αλλά τότε ξεκινάει!
Όλα είναι ξεκάθαρα … αφού θα ξαναπαχύνω γιατί να αδυνατίσω ή μήπως όχι;
Πηγή:http://www.dlserres.gr
