Η υψηλή συγκέντρωση ουρικού οξέος στο αίμα, ή αλλιώς υπερουχιαιμία, αποτελεί μια κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει διάφορα προβλήματα, όπως πρήξιμο και πόνο στις αρθρώσεις, ουρική αρθρίτιδα ή και νεφρικές βλάβες.
Καθώς το ουρικό οξύ είναι μια ουσία που παράγεται από τον οργανισμό, ως προϊόν αποικοδόμησης των πουρινών, οι οποίες περιέχονται σε πολλά τρόφιμα, φαίνεται πως η αποφυγή ή ο περιορισμός της κατανάλωσης ορισμένων προϊόντων μπορεί να συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων ουρικού οξέος στο αίμα.
Έτσι, σε άτομα που εμφανίζουν υψηλές συγκεντρώσεις ουρικού οξέος συστήνεται η αποφυγή τροφίμων που είναι πλούσια σε πουρίνες. Σε αυτά, περιλαμβάνονται ορισμένα ψάρια και θαλασσινά, όπως η σαρδέλα, το σκουμπρί, η ρέγγα, η αντζούγια, τα μύδια, οι γαρίδες, το καβούρι και άλλα οστρακοειδή, οι ζωμοί και οι σάλτσες κρέατος, τα εντόσθια και το κυνήγι. Επιπλέον, προτείνεται ο περιορισμός της συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων με μέση περιεκτικότητα σε πουρίνες, όπως το κρέας, το ψάρι, τα πουλερικά, τα σπαράγγια, το σπανάκι, τα φασόλια, οι φακές, ο αρακάς και τα μανιτάρια.
Από την άλλη, η εξασφάλιση επαρκούς ενυδάτωσης μέσα από την αυξημένη κατανάλωση νερού και υγρών καθημερινά, αποτελεί σημαντικό παράγοντα, ενώ σε υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα, η σταδιακή απώλεια βάρους μπορεί να συμβάλλει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
