H τήρηση ενός υγιεινού διαιτολογίου, ακολουθώντας τις αρχές της μεσογειακής διατροφής, είναι υπόθεση όλης της οικογένειας.
Σύμφωνα με τις διάφορες επιστημονικές εταιρείες πρέπει να τρώμε κόκκινο κρέας μία φορά την εβδομάδα, κοτόπουλο δύο, ψάρι δύο, όσπρια-λαδερά δύο φορές την εβδομάδα, φρούτα και λαχανικά 5 μερίδες την ημέρα.
Όπως επισημαίνει η Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Παχυσαρκίας και η Αδριανή Βαζαίου, περιορίζουμε την κατανάλωση προϊόντων με απλούς υδατάνθρακες π.χ ζάχαρη ή φρουκτόζη (με εξαίρεση τα φρέσκα φρούτα), αποφεύγουμε τα φαστφούντ και τα ανθυγιεινά σνακ. Καταναλώνουμε με μέτρο τους χυμούς (αποφεύγοντας εκείνους που είναι εμπλουτισμένοι με ζάχαρη). Για ενυδάτωση προτιμάμε νερό.
Εναλλακτικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αναψυκτικά χωρίς ζάχαρη, πάντα με μέτρο και μέσα στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής. Ας έχουμε υπόψη ότι στη διαμόρφωση του βάρους σώματος παίζουν μεγάλο ρόλο οι καθημερινές συνήθειες και πρέπει με το παράδειγμά μας να παρακινούμε τα παιδιά να ακολουθούν αυτό τον κανόνα. Το «ανθυγιεινό φαγητό» θα πρέπει να είναι η εξαίρεση του κανόνα σε κάποια γιορτή ή πάρτι.
Στις καθημερινές επιλογές η προτίμηση προϊόντων μειωμένης περιεκτικότητας σε λίπος, π.χ. τυριά, γάλα ή γιαούρτι, βοηθά σε καλύτερο έλεγχο του βάρους. Έχει αποδειχθεί ότι η χρησιμοποίηση γαλακτοκομικών προϊόντων μειωμένης περιεκτικότητας σε λίπος είναι ασφαλής. Ωστόσο θα πρέπει να συμβουλευόμαστε το γιατρό μας κατά πόσον η διατροφή των παιδιών καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες για την επαρκή λήψη ασβεστίου και βιταμίνης D, ώστε να μειώσουμε τον κίνδυνο οστεοπενίας.
Προτρέπουμε τα παιδιά να καταναλώνουν προϊόντα πλούσια σε φυτικές ίνες (π.χ μαύρο ψωμί, δημητριακά ολικής άλεσης, ρύζι με κόκκους, φρούτα με τη φλούδα, σαλάτες ιδίως με μακριά πράσινα φύλλα) ώστε να ευνοείται το αίσθημα του κορεσμού της πείνας. Επιπρόσθετα, η παρουσία των φυτικών ινών δρα ευεργετικά στη λειτουργία του εντέρου και μειώνει την απορρόφηση του λίπους επηρεάζοντας τα επίπεδα της χοληστερίνης. Οι γονείς επιβάλλεται και μπορούν να εφαρμόσουν τις αρχές της υγιεινής διατροφής. Χρειάζεται σύστημα και συχνά διαπραγμάτευση.
Σε περιπτώσεις ιδιαίτερα ατίθασων παιδιών καλό είναι να ζητάμε τη συμβουλή ειδικού, π.χ ψυχολόγου, για τον τρόπο χειρισμού του παιδιού, ώστε να μπορέσουμε να σφυρηλατήσουμε το χαρακτήρα του και να επιβάλλουμε αρχές υγιεινής διατροφής. Άλλωστε το ζητούμενο είναι να αυξήσουμε τη διάρκεια αλλά και την ποιότητα ζωής του παιδιού.
Πηγή:http://www.mothersblog.gr
